Saturday, December 17, 2011

Posted by မ်ိဳးခ်စ္သူရဲေကာင္းမ်ား On 7:06 PM 0 comments

ဆရာ၀န္တစ္ဦး၏ မီးဟုန္းဟုန္း ေတာက္မည့္ ျမန္မာျပည္ ေဆာင္းပါးမွ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္

              ယေန႔ လမ္းမမ်ားေပၚတြင္ လွည့္လည္၍ အစုိးရထြက္ေပးဟု ေအာ္ေနၾကေသာ ကုန္သည္၊ 

ပြဲစားမ်ားကို ေမးလုိပါသည္။

          လုပ္သားျပည္သူမ်ား စား၀တ္ေနေရး ေခ်ာင္လည္ေအာင္၊ ကုန္ေဈးႏႈန္းက်ဆင္းေအာင္ 

ဘာေတြမ်ား တတ္စြမ္းသေလာက္ ေဆာင္ ရြက္ခဲ့ ၾကပါသလဲ။

          မိမိတုိ႔ ကုိယ္က်ဳိးကုိသာ ေရွး႐ႈ ၍ ေဈးႏႈန္းမ်ားကစားျခင္း၊ ကုန္သုိေလွာင္ျခင္း

လုပ္ခဲ့ၾကသူတို႔မွာ ဘယ္သူေတြလဲ။

           အျမတ္ခြန္ေတြကိုေကာ မွန္မွန္ကန္ကန္ ေပးခဲ့ၾကသလားဟု ေမးလုိပါသည္။

ေဈးႏႈန္းတက္စရာရွိ လက္မေႏွးဘဲ လြယ္လြယ္ကူကူ တက္ပစ္လုိက္၏။

က်စရာရွိလွ်င္ေတာ့ ျဖည္းျဖည္းေပါ့ဟု ဆုိၾက၏။

ကားသမားကလည္း ကားသမားအေလ်ာက္၊ စပယ္ယာကလည္း 

စပယ္ယာအေလ်ာက္ ျပည္သူကို ႏွိပ္စက္၏။

မိမိကိစၥ ေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ ႐ုိး႐ုိးသားသားရွိခဲ့ၾကေသာ ၀န္ထမ္းမ်ားကို 

လာဘ္ထုိးျခင္းျဖင့္ ဖ်က္ဆီးၾက၏။

ယူသူကလည္း ယူ၏၊ ေပးသူကလည္း ေပး၏။

ထုိ႔ေနာက္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး အျပန္အလွန္ စြပ္စြဲ အျပစ္ဖုိ႔ၾက၏။ (ယေန႔ စင္ေပၚတက္၍ အာေပါင္ 

အာရင္းသန္သန္ ေဟာေျပာ ေနၾကေသာ ႐ုပ္ရွင္သ႐ုပ္ေဆာင္တုိ႔က အျမတ္ခြန္ မေပးရေလေအာင္ 

နည္းမ်ဳိးစုံ က်င့္ၾကံခဲ့ၾက၏။)

ေရာင္း၀ယ္မႈ၊ အေပးအယူမႈ အသီးသီးတို႔တြင္ ေငြမည္းတုိ႔ျဖင့္ ကစားခဲ့၊ လွည့္ပတ္ခဲ့ၾက၏။

အျခား မကုန္ႏုိင္ေအာင္ ေထာက္ျပစရာမ်ား ရွိပါသည္။

ေယဘုယ်အားျဖင့္ ျပည္သူလူထုဘက္မွလည္း တုိင္းျပည္အေပၚ တာ၀န္ပ်က္ကြက္ခဲ့ၾကေၾကာင္း 

႐ုိး႐ုိးသားသား ၀န္ခံၾကေစလုိ ပါသည္။

အခ်ဳပ္ ဆုိရင္လွ်င္ တုိင္းျပည္ပ်က္ရျခင္းတြင္ အစုိးရတာ၀န္ရွိသလုိ ျပည္သူတုိ႔ဘက္မွလည္း 

တာ၀န္မကင္းေၾကာင္း နားလည္ ၾကေစ လိုပါသည္။

လက္ရွိအေရးအခင္းမ်ားကို ဆက္လက္၍ သုံးသပ္တင္ျပပါမည္။

ယခု တစ္တုိင္းျပည္လုံး ေအာ္ဟစ္ေတာင္းဆုိေနၾကေသာ ဒီမုိကေရစီသည္ 

အင္မတန္ ေကာင္းမြန္၍ လြတ္လပ္မွ်တေသာ စနစ္ တစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါသည္။

ကြ်န္ေတာ္ အလြန္ႀကိဳက္ပါသည္။

ထို႔ ေၾကာင့္ လုပ္သားျပည္သူတို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ လွည့္လည္၍ ဒီမုိကေရစီေပးေရး

ေတာင္းခံမႈကို ကြ်န္ေတာ္ ေထာက္ခံ ႀကိဳဆုိပါသည္။

သုိ႔ေသာ္ တျဖည္းျဖည္း ကြ်န္ေတာ္ ထိတ္လန္႔လာပါသည္။

တုိင္းျပည္အေရးအတြက္ ရင္ေလးမိၿပီး တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ ခ်ားလာပါသည္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမန္မာ ျပည္သားမ်ား ဒီမုိကေရစီကို မသုံးတတ္ေၾကာင္း နားလည္လာရပါသည္။

ဥပမာအခ်ဳိ႕ျပရလွ်င္ ႏုိင္ငံေတာ္အလံကို ေဇာက္ထုိးတပ္ၾကျခင္း၊ တခ်ဳိ႕က လုံးေျခ၍ ေျခေထာက္ျဖင့္ 

တက္နင္းျပျခင္း၊ ႐ုပ္ရွင္ မင္းသမီး တစ္ဦးက တုိင္းျပည္၏ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံဥပေဒ 

စာအုပ္ကို ေျခေထာက္ျဖင့္ နင္းျပျခင္း (ေဟာေျပာသူတစ္ဦးက စင္ျမင့္ေပၚမွ ေန၍ 

အစုိးရအဖြဲ႕အစည္းအသီးသီးအား မေအႏွင့္ ကိုင္တုတ္ျခင္း)၊ ကားမ်ား ေခ်ာဆြဲျခင္း၊ လူေတြ မတန္တဆ 

တက္စီး ၾကျခင္း၊ သႀကၤန္ကဲ့သုိ ေဟးလား၀ါးလား အေပ်ာ္ၾကဴးၾကျခင္း၊ လမ္းလႊဲမရွိေသာ 

အခ်ဳိ႕ဆင္ေျခဖုံးရပ္ကြက္မ်ားကို ပိတ္၍ နာရီေပါင္း မ်ားစြာ ေဟာေျပာပြဲက်င္းပေနသျဖင့္ ယာဥ္မ်ား 

လုံး၀မသြားႏုိင္ဘဲ လုပ္သားျပည္သူေပါင္းမ်ားစြာ ဒုကၡ ေရာက္ခဲ့ၾကျခင္း 

စသည္တုိ႔ကို ျပည္သူမ်ား ေတြ႕ျမင္ၾကပါလိမ့္မည္။


            ကိုယ့္နုိင္ငံအလံကို ခ်နင္းၿပီး သူမ်ားနုိင္ငံအလံကိုလႊင့္ထူးထားေသာ ျမန္မာအတိုက္အခံမ်ား

ထို႔ျပင္ ရန္ကုန္ေဆး႐ုံကို ပစ္ခတ္မႈ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္အတြက္ အစုိးရအား ျပင္းထန္စြာ ေ၀ဖန္႐ႈတ္ခ်ၾကသည္။

ကြ်န္ေတာ္လည္း လုံး၀ စိတ္ဆုိးခဲ့ပါသည္။

သုိ႔ရာတြင္ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ ေဆး႐ုံႀကီးကို သပိတ္စခန္းဖြင့္၍ တုိ႔အေရး၊ တုိ႔အေရးဟု

အသံကုန္ ေအာ္ဟစ္ေနၾကျခင္းကို ဘာေၾကာင့္ မတားဆီးခဲ့ၾကပါသနည္း။

ေဆး႐ုံေပၚတြင္ ရွိေနေသာ အသည္းအသန္လူနာ တို႔ကို ေႂကြးေၾကာ္သံ၊ ဆူပူေအာ္ဟစ္သံ တုိ႔ေၾကာင့္

ဘယ္လုိထိတ္လန္႔ေ၀ဒနာ တုိးၾကမည္ကို မည္သူမွ် မစဥ္းစားမိၾကေတာ့ဘူးလား။

ဒီမုိကေရစီက်က် ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေရးသားရလွ်င္ ဆရာ၀န္ တစ္ဦးအေနျဖင့္ ေဆး႐ုံကို ပစ္ခတ္ျခင္း

အတြက္ ႐ႈတ္ခ်သလုိ သပိတ္ စခန္းဖြင့္ ျခင္းကိုလည္း ႐ႈတ္ခ်ပါသည္။

ကြ်န္ေတာ့အေနျဖင့္ ဩဂုတ္လ ၂၄ ရက္ေန႔ည၊ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတ ေဒါက္တာ ေမာင္ေမာင္ တုိင္းျပည္သို႔

မိန္႔ခြန္းေျပာ ၾကားၿပီး ကတည္းက သပိတ္ေအာင္ပြဲ ရရွိၿပီဟု နားလည္ပါသည္။

အလြန္ အႏွစ္သာရ ျပည့္၀ေသာ မိန္႔ခြန္းတစ္ခု ျဖစ္ၿပီး ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတကုိယ္တုိင္က

ကတိအတန္တန္ေပးထားၿပီျဖစ္ရာ ကိုယ့္ တုိင္းျပည္ကုိ ခ်စ္ၾကလွ်င္၊ လူမ်ဳိးကို ခ်စ္ၾကလွ်င္

သပိတ္လွန္၍ အလုပ္ခြင္သို႔ ျပန္၀င္ၾကရန္သာ ရွိပါသည္။

ဥပေဒ ေဘာင္အတြင္းမွ စနစ္တက် ျပည္သူတု႔ိ ဆႏၵ လုိက္ေလ်ာျခင္းျဖစ္၍ လက္မခံ ႏုိင္စရာ မရွိပါ။

စက္တင္ဘာလ ၁ ရက္ေန႔တြင္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္မံ၍ တုိင္းျပည္သုိ႔ မိန္႔ခြန္းေျပာခဲ့ျပန္သည္။

သူ႔မိန္႔ခြန္းမ်ားတြင္ တုိင္းျပည္အေပၚ ထားရွိေသာ သူ႔ေစတနာကို အထင္အရွား သိႏုိင္ပါသည္။

သမၼတတစ္ဦးအေနျဖင့္ လုိက္ေလ်ာႏိုင္သမွ် အစြမ္းကုန္ လုိက္ေလ်ာႏုိင္၊ မလုိက္ေလ်ာႏုိင္ေသာ 

ကိစၥမ်ားကိုလည္း အေက်အလည္ ရွင္းလင္းတင္ျပထားပါသည္။

ကြ်န္ေတာ္ လူမွန္းသိကတည္းက တုိင္းျပည္သို႔ တုိက္႐ိုက္မိန္႔ခြန္းေျပာ၍ ရွင္းလင္းတင္ျပေသာ

သမၼတဟူ၍ ယခုတစ္ဦးတည္းသာ ေတြ႕ဖူးပါသည္။

ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ ကဲ့သို႔ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ဦး လက္လႊတ္လုိက္ရမည္ကို ကြ်န္ေတာ္

အင္မတန္ ႏွေျမာမိပါသည္။

ယခုလုိ တုိင္းျပည္ပ်က္ခါမွ သမၼတတက္လုပ္ၿပီး သူ႔ကိုယ္စြမ္း၊ ဉာဏ္စြမ္းရွိသေလာက္

ႀကိဳးစားစြမ္းေဆာင္ေနေသာ ပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦး အေနျဖင့္ မ်ားစြာခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳ ထုိက္ေပသည္။

သူ အာဏာမလုိခ်င္မွန္း ကြ်န္ေတာ္ သိပါသည္။

ယခုသပိတ္တုိက္ပြဲသည္ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ အေျခအေနပုိဆုိးလာသည္။

ႏုိင္ငံေရးအျမတ္ထုတ္မႈမ်ား၊ သမဂၢမ်ား မႈိလုိေပါက္လာၾကသည္။

ပါတီစုံမျဖစ္ရေသးဘဲ တြဲေရး ကြဲေရးမ်ား ျဖစ္ေနၾကၿပီ။

ေထာင္မ်ားလည္း က်ဳိးေပါက္၍ ေထာင္သားမ်ား လြတ္ေျမာက္လာၾကသည္။

လုၾက၊ သတ္ၾက၊ ယက္ၾက၊ ျဖတ္ၾက ျဖစ္လာၾကသည္။

ဒီမုိကေရစီဟု ေအာ္ဟစ္ထြက္ေပၚလာၾကေသာ စာေစာင္မ်ားလည္း စီးပြားေရးဆန္ဆန္ 

အလုအယက္ ထြက္ေပၚလာၾကသည္။

ဒီမုိ ကေရစီက်က် ေရးဖို႔ထက္ အစုိးရကို မ်ားမ်ားတြယ္ေလ လူႀကိဳက္မ်ားေလျဖစ္၍ 

အစုိးရကို ပုိ၍ ဖိအားေပး ႏွိပ္ကြပ္ေနၾကသည္။

ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားလည္း ေျခ႐ႈပ္လာၾကသည္။ ဘီဘီစီ၊ ဗီြအုိေအတို႔မွလည္း ေကာလာဟလမ်ဳိးစုံ၊ 

အတုိ႔အေထာင္ မ်ဳိးစုံတုိ႔ႏွင့္ တုိင္းျပည္ကို မပ်က္ပ်က္ေအာင္ လုပ္လာၾကသည္။

ျပည္တြင္း ေကာလာဟလျဖန္႔ခ်ိေရးအဖြဲ႕မွလည္း တုိင္းျပည္ 

ပ်က္စီးရာပ်က္စီးေၾကာင္း ေကာလာဟလေပါင္းစုံကို တစ္ေန႔ တစ္မ်ဳိး ရေအာင္ ထုတ္လႊင့္ေပးခဲ့သည္။

နယ္စြန္နယ္ဖ်ားမွ သူပုန္ ေသာင္းက်န္း သူတို႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္လာၾကၿပီး 

ကင္းေစာင့္ရာမွ ျပႆနာျဖစ္ၿပီး ရပ္ကြက္ အခ်င္းခ်င္း အျပင္းအထန္ သတ္ျဖတ္ၾကသည္။

အစိုးရယႏၲရား တစ္ခုလုံးလည္း ပ်က္ယြင္းေပၿပီ။

ဓာတ္ဆီ လုံး၀မခ်က္ေတာ့သျဖင့္ ဓာတ္ဆီ လုံး၀မရွိ၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကား ေဈးႏႈန္း ႀကီးျမင့္လာ၍

လက္လုပ္လက္စားတုိ႔ ငတ္ၾကေလၿပီ။

ငတ္သျဖင့္ လုၾက၏။

ပည္သူတို႔ကို ႏွိပ္စက္ခုိးဆုိး အၾကံအဖန္လုပ္ခဲ့ၾကေသာ ၀န္ထမ္း အသီးသီးတို႔သည္ 

ယခုအခါ အျပစ္ကင္းစင္ေသာ သူရဲေကာင္းမ်ား ျဖစ္လာၾက၏။

အစိုးရကို ကေလာ္ဆဲၾက၏။

တစ္လလုံး လွည့္လည္သပိတ္ ေမွာက္ၿပီး လကုန္ရက္ လခထုတ္စရာရွိေတာ့ အျပည့္အ၀

သြားေရာက္ထုတ္ယူၾက၏။

ဒီလ အလုပ္ မလုပ္ပါလား၊ ဒါေၾကာင့္ လခမယူေတာ့ဘူးဟု ျငင္းသူမရွိ။

လခထုတ္ၿပီး ေနာက္တစ္ေန႔ သပိတ္ဆက္ေမွာက္၏။

အခ်ဳပ္ ဆုိရေသာ္ တုိင္းျပည္ႀကီး ရစရာမရွိေအာင္ ပ်က္ယြင္းသြားေလၿပီ။

နဂို ကတည္းက အေပ်ာ္ၾကဴးရမည္ဆုိလွ်င္ ဗုိလ္မထားေသာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာ

ျပည္သူျပည္သားမ်ားသည္ ဒီမုိကေရစီကို လြဲမွားစြာ အသုံးခ်ကုန္ၾကေလၿပီ။

ဤအတုိင္းဆုိလွ်င္ မၾကာမီပင္ ျမန္မာႏုိင္ငံႀကီး မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေလာင္ေပေတာ့မည္။

ေသြးေခ်ာင္းစီးပြဲမ်ား ျဖစ္ရမည္မွာ မလြဲပါ။

ယခုလို အေရးႀကီးသည့္အခ်ိန္တြင္ အားလုံး စည္းစည္းလုံးလုံး ညီညီၫြတ္ၫြတ္ႏွင့္


တုိင္းျပည္ကို ကယ္တင္ရန္ အေရးႀကီးလွေပ သည္။

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးသည္ ယခုအခါ ေခ်ာက္ႏႈတ္ခမ္းေပၚတြင္ တဲတဲေလးသာ 

က်န္ေတာ့သည္။

ယခင္က လုပ္ခဲ့ကိုင္ခဲ့ၾကသူ ေခါင္းေဆာင္မ်ားအေနျဖင့္လည္း တိုင္းျပည္ကို ကယ္တင္ဖို႔ထက္ မိမိတို႔

အာဏာရရွိေရး အတြက္ အျပင္းအထန္ စည္း႐ံုး၍ တုိင္းျပည္ကို ေခ်ာက္ထဲသို႔ အတင္းတြန္း ခ်ေနၾကသည္။

တကယ္အေရး အေၾကာင္း၊ တိုင္းျပည္အတြက္ လိုအပ္စဥ္ကာလက ၎တို႔ ဘယ္မွာ ပုန္းခိုေန ၾကသည္မသိ၊

ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေဟာင္း ေအာင္ႀကီး တစ္ဦးတည္းသာ အမိုက္ခံ၊ အနစ္နာခံ၍ တိုင္းျပည္၏ ပကတိအေျခ အေနကို

ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ေဖာ္ထုတ္တင္ျပခဲ့ေပသည္။

သူ႔စာမ်ားတြင္ အမွားအယြင္း အနည္းငယ္ပါရွိေသာ္လည္း မူရင္း ေစတနာႏွင့္ယွဥ္လွ်င္ မေျပာပေလာက္ပါ။

ယခု ေလာေလာဆယ္လည္း သူ႔အေနျဖင့္ ဘာမွလက္လြတ္စပယ္ ေဟာေျပာျခင္း၊ ပုဂၢလိက

တိုက္ခိုက္ျခင္းမ်ဳိး မျပဳလုပ္ဘဲ ဒီမို ကေရစီက်က် ေျပာဆိုလုပ္ကိုင္ေနသည္ကို ေတြ႕ရေပသည္။

အခ်ဳိ႕ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းမ်ားစြာ အစိုးရက ဘြဲ႕ထူး ဂုဏ္ထူးေတြ ခ်ီးျမႇင့္စဥ္ကပင္

ေက်ေက်နပ္နပ္လက္ခံ ယူခ့ဲၾကၿပီး ေပးအပ္ေသာ ေငြေၾကးႏွင့္ အျခား

ခံစားခြင့္ရွိသည္တို႔ကိုလည္း အျပည့္အ၀ ခံစားခဲ့ၾကေပၿပီ။

ေလး-ငါး ေသာင္းခန္႔ တန္ဖိုးျဖင့္ အစိုးရေပးေသာ ကားမ်ားကိုယူ၍ စီးပြားရွာၾကသည္။

အခ်ဳိ႕မွာ ႏွစ္သိန္းပတ္၀န္းက်င္ျဖင့္ ျပန္၍ ေရာင္းခ်ၾကသည္။

အစိုးရကို မေက်နပ္လွ်င္ အစကတည္းက ျငင္းပယ္ခဲ့ၾကပါလား။

မိမိကိုယ္တုိင္က အစိုးရေပးေသာ အခြင့္အေရးမ်ားကို အသိအမွတ္ျပဳခံစားၿပီး ယခုအခါက်မွ

အစိုးရ ကို ဘာေၾကာင့္ ပုဂၢလိက တိုက္ခိုက္ေန ၾကသလဲဟု ျပန္လည္စဥ္းစားၾကေစလိုသည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း တင္ဦး ဆိုလွ်င္ ၎ေဖာ္ထုတ္ေဟာေျပာခဲ့ေသာ ေသြးထက္သံယိုမႈေပါင္းစံုတို႔၏

သံုးပံု ႏွစ္ပံုခန္႔တြင္ မိမိသည္ အစိုးရ၏ ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ တာ၀န္အရွိ ဆံုး

ပါ၀င္ခဲ့သည္ကို ေမ့ေလ်ာ့ေနသလားဟု ေမးၾကည့္ခ်င္ပါသည္။

ယေန႔ ဒီမိုကေရစီ အျမန္ေပးပါဟု ေအာ္ဟစ္ ေႂကြးေၾကာ္ေနေသာ တပ္မႉးေဟာင္းမ်ား မိမိတို႔
 
ဘာေၾကာင့္ တပ္မွ အထုတ္ပယ္ခံရ သည္ကို ျပန္လည္ စဥ္းစားၾကေစလိုသည္။

မိမိတို႔ က်ဴးလြန္ခဲ့သည့္ မဲဆြယ္မႈ၊ မဲခိုးမႈတို႔အတိုင္း ယခု ျပန္လုပ္ၾကမည္စိုး၍ ဆႏၵခံယူပြဲ

မလုပ္သင့္ပါဟု ေအာ္ေနၾကသလားဟုပင္ ထင္မိပါသည္။

တစ္ခ်ိန္လံုး ဘယ္ေနရာတြင္ အိပ္ေနမွန္းမသိေသာ ေရွ႕ေနမ်ား ေကာင္စီကလည္း

ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္၏ မိန္႔ခြန္းကို အကိုး အကားမ်ား ထုတ္၍ ကန္႔ကြက္ခဲ့ၾက၏။

အေျခခံ ဥပေဒကို အစိုးရက အႀကိမ္ႀကိမ္ ခ်ဳိးေဖာက္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ပုဒ္ထီး ပုဒ္မမ်ားျဖင့္

အတိတ္ကို ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ၾက၏။

၎ေရွ႕ေနမ်ားကို ကြ်န္ေတာ္တစ္ခု ေမးလိုပါသည္။

အစိုးရအေနျဖင့္ ၎ အေျခခံဥပေဒမ်ားကို ခ်ဳိးေဖာက္ခဲ့စဥ္က ေရွ႕ေနမ်ားေကာင္စီက

ဘာေၾကာင့္ တရား၀င္ ကန္႔ကြက္လႊာ မတင္သြင္း ခဲ့ၾကပါသနည္း။

ဒါေတာ့ ေျပာလို႔ရမွာ မဟုတ္ဘဲဟု ဆင္ေ၀ွ႕ရန္ေရွာင္ မျပဳလုပ္ၾကေစလိုပါ။

အစိုးရအေနျဖင့္ အေရးယူသည္၊ မယူသည္မွာ မိမိတာ၀န္မဟုတ္၊ ဥပေဒကို

နားအလည္ဆံုးျဖစ္သည့္ ေရွ႕ေနမ်ား ေကာင္စီအေနျဖင့္ အစိုးရက ဥပေဒခ်ဳိး

ေဖာက္ေနေၾကာင္း သိလွ်င္ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ကန္႔ကြက္လႊာတင္သြင္းရန္ တာ၀န္ရွိေပသည္။

ဥပေဒကိုခ်ဳိးေဖာက္ေနေၾကာင္း သိလ်က္ႏွင့္ ၿငိမ္ေနျခင္းသည္ ဥပေဒ

က်ဴးလြန္ရာေရာက္သည္ဟု  ကြ်န္ေတာ္ နားလည္ပါသည္။

ယခုလို ေဘးရန္ကင္းရွင္းမွ လက္ခေမာင္းခတ္သူမ်ားကို ျပည္သူတို႔

ဘယ္လိုျမင္ၾကမည္ကို စဥ္းစားၾကည့္ေစလိုပါသည္။

ေနာက္တစ္ခုအေနႏွင့္ ေျပာရလွ်င္ "ယေန႔ ပါတီစံုစနစ္ကို ေတာင္းဆိုေနၾကသူမ်ား

စင္ေပၚတြင္ ေအာ္ဟစ္ေျပာေဟာ ေနၾကသူမ်ားက "ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္စရာ မလိုပါ။

ပါတီစံုစနစ္ကိုသာ တန္းၿပီး ေပးလိုက္ပါေတာ့"ဟု ဘာေၾကာင့္ ေတာင္းဆိုေနၾကပါသလဲ။

တစ္ဖက္က လည္း ဒီမိုကေရစီဟု ေတာင္းဆိုသည္။

တစ္ဖက္မွလည္း ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္ မေနႏွင့္ေတာ့။

ပါတီစံုကို တစ္ခါတည္းသာ ေပးလိုက္ေတာ့"ဟု ဆိုျပန္ရာ မီးစ

တစ္ဖက္၊ ေရမႈတ္တစ္ဖက္ ျဖစ္မေနဘူးလားဟု ေမးလိုပါသည္။

ျပည္သူမ်ား ဆႏၵကို မသိခ်င္ၾကေတာ့ဘူးလား။ တစ္ပါတီစနစ္ကိုသာ လိုလားသူ

ျပည္သူ သန္းေပါင္းမ်ားစြာ ရွိေနၾကပါသည္။

ယင္းကိုထည့္၍မစဥ္းစားဘဲ အဓမၼ ေတာင္းဆိုေနၾကျခင္းမွာ ဒီမိုကေရစီ ဟုတ္ပါရဲ႕လား။

ပါတီစံုကို တစ္ခါတည္း ေျပာင္းလိုက္လွ်င္ တစ္ပါတီလိုလားသူ ျပည္သူလူထုကို

ဘယ္ေလာက္ နစ္နာ သြားမည္ကို ဒီမိုကေရစီက်က် စဥ္းစားမိ ၾကရဲ႕လား။

ျပည္သူအားလံုး၏ ဆႏၵပါ၀င္ေသာ တစ္ပါတီႏွင့္ ပါတီစံု ဆႏၵခံယူပြဲကို သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္း

မလုပ္ရဲၾကေတာ့ဘူးလား။

ျပည္သူအားလုံး၏ဆႏၵ မပါ၀င္ဘဲ ပါတီစုံစနစ္ကို အတင္းအဓမၼ ေတာင္းဆိုေနၾကျခင္းမွာ

ဒီမိုကေရစီ ဟုတ္ပါရဲ႕လား။

ပါတီစံုကို တစ္ခါတည္း ေျပာင္း လိုက္လွ်င္ တစ္ပါတီကိုလိုလားသူ ျပည္သူလူထုကို

ဘယ္ေလာက္ နစ္နာသြားမည္ကို ဒီမိုကေရစီ က်က် စဥ္းစားမိရဲ႕လား။

ျပည္သူအားလံုး၏ဆႏၵ ပါ၀င္ေသာ တစ္ပါတီႏွင့္ ပါတီစံု ဆႏၵခံယူပြဲကို သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္းႏွင့္

မလုပ္ရဲၾကဘူးထား၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္မႈမရွိၾကဘူး လားဟု

အထပ္ထပ္အခါခါ ေမးျမန္းလိုပါသည္။

လုပ္သားျပည္သူအေပါင္းတို႔ခင္ဗ်ား နိဂုံးခ်ဳပ္ဆိုပါမည္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္ပ်က္စီးပံုအေရးကို ျမင္ၾကပါ။

ကြ်န္ေစာ္နံလာၿပီကို သတိျပဳၾကပါ။

အစိုးရသည္ အစိုးရသာျဖစ္ပါသည္။

တုိင္းျပည္မဟုတ္ပါ။

အစိုးရကို မုန္းတီး႐ံု၊ ဦးေန၀င္း၊ ဦးစန္းယုကို မုန္းတီး႐ံုႏွင့္ တိုင္းျပည္ကို မဖ်က္ၾကပါႏွင့္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔သည္ တိုင္းျပည္မ်က္ႏွာကိုသာ ၾကည့္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။

ဦးေန၀င္း မ်က္ႏွာကို ၾကည့္စရာမလိုပါ။

ထို႔အတူ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္၊ ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ေဟာင္း ေအာင္ႀကီး၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း

တင္ဦး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ စသည္ျဖင့္ ဘယ္သူ႔မ်က္ႏွာကိုမွ် ၾကည့္စရာမလိုပါ။

သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ ျပည္သူတို႔၏ အက်ဳိး၊ တုိင္းျပည္၏အက်ဳိးကိုသာ ေရွး႐ႈ၍

တုိင္းျပည္ခ်စ္စိတ္ေမြးၾကပါ။

တရားမွ်တေသာ၊ ဒီမိုကေရစီက်ေသာ ဥပေဒေဘာင္အတြင္းမွ

ဆႏၵခံယူပြဲမ်ားတြင္ ႀကိဳက္သလိုပါ၀င္ၾကပါ။

မိမိတို႔အလုပ္ကို ျပန္လုပ္ၾကရင္း တိုင္းျပည္ ခ်စ္ေၾကာင္း၊ အစိုးရ မေကာင္းေသာ္လည္း

မိမိတို႔ေကာင္းေၾကာင္းျပၾကပါ။

အစိုးရမ်ား အေနျဖင့္လည္း ႏုတ္ထြက္ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္းကို အထပ္ထပ္ ေျဖၿပီးျဖစ္ပါသည္။

မိမိတို႔လက္ထဲတြင္ ဒီမိုကေရစီေရာက္ေနေၾကာင္း စဥ္းစားၾကည့္လွ်င္ သိႏိုင္ပါသည္။

မွန္မွန္ကန္ကန္ ဆံုးျဖတ္ၾကပါ။

ၾကားၾကားသမွ် ေကာလာဟလမ်ားကိုလည္း ဉာဏ္ရွိသူမ်ားပီပီ ခ်င့္ခ်ိန္၍ ယံုၾကပါ။

ထပ္၍ဆိုပါမည္။

ကြ်န္ေတာ္သည္ တိုင္းျပည္ကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာ ဆရာ၀န္ တစ္ဦးသာျဖစ္၍

ဘယ္ဘက္သို႔မွ မလိုက္ဘဲ ဒီမိုကေရစီက်က် ေရးသား တင္ျပေၾကာင္း

ျပည္သူကို သိေစခ်င္ပါသည္။

ကြ်န္ေတာ္ ေဆြမ်ဳိးရင္းခ်ာတစ္ဦးလည္း အေရးအခင္းထဲတြင္ ေသနတ္မွန္၍ ေသဆံုးခဲ့ရပါသည္။

သို႔ေသာ္လည္း မိမိ၏ ေဆြမ်ဳိးတစ္ဦး၏အေရးထက္ တိုင္းျပည္၏အေရးကိုသာ ကြ်န္ေတာ္ ၾကည့္ပါသည္။


(http://www.myanmarexpress.net/2011/12/blog-post_5544.html) မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္

Friday, December 16, 2011

Posted by မ်ိဳးခ်စ္သူရဲေကာင္းမ်ား On 6:23 AM 0 comments

ျပည္ေထာင္စု သမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတၾကီး၏ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ(19-11-2011)


Posted by မ်ိဳးခ်စ္သူရဲေကာင္းမ်ား On 6:09 AM 0 comments

ဒီမိုကေရစီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ေဖာ္ေဆာင္ေပးလ်က္ရွိေသာ တပ္မေတာ္



ျမင့္ေမာင္ (Phil, Q)

                 ယေန႔ အခါသမယသည္ တပ္မေတာ္ အစိုးရႏွင့္ တိုင္းရင္းသား ျပည္သူတို႔ လက္တြဲညီညီျဖင့္

မိမိတို႔ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသည့္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးကို ေအးခ်မ္းသာယာၿပီး ေခတ္မီဖြံ႕ၿဖိဳး

တုိးတက္သည့္ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး အျဖစ္ တည္ေဆာက္လ်က္ ရွိသည့္ အခါသမယ ျဖစ္သည္။

                တစ္နည္းအားျဖင့္ ဆိုေသာ္ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ႀကီးသည္ ျပည္ေထာင္စုႀကီးႏွင့္ ျပည္ေထာင္စုဖြား
 
တုိင္းရင္းသား တုိ႔၏ အက်ဳိး စီးပြားႏွင့္ ပတ္သက္လာလွ်င္ တပ္မေတာ္ စတင္ဖြဲ႕စည္း ထူေထာင္သည့္

အခ်ိန္မွသည္ ယေန႔ အခ်ိန္ကာလ တုိင္ေအာင္ ထာဝစဥ္ ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးလ်က္ ရွိသည္။

အေျခအေန အခ်ိန္အခါအရ မိမိ ပခုံးေပၚသုိ႔ က်ေရာက္ လာေသာ ႏုိင္ငံ့ တာဝန္မ်ားကို ထမ္းရြက္

သယ္ပိုးရသည့္ အခါမ်ဳိးတြင္လည္း ႏုိ္ငငံႏွႈ့္ တိုင္းရင္းသား ျပည္သူတို႔၏ အက်ဳိး စီးပြား ျဖစ္ထြန္းေစမည့္ ႏုိင္ငံ

တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို အနာဂတ္ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ အျမင္ျဖင့္ ဦးေဆာင္မႈ ေပးလ်က္

အေကာင္အထည္ ေဖာ္ခဲ့သည့္ အစဥ္အလာ ေကာင္းမ်ားႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ ျပည္သူ႔ တပ္မေတာ္ႀကီး ျဖစ္သည္။

ယေန႔ ႏုိင္ငံ တာဝန္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္လ်က္ ရွိသည့္ တပ္မေတာ္ အစုိးရ သည္လည္း မွန္ကန္ေသာ

ဦးေဆာင္မႈ ႏွင့္အတူ ျပည္ေထာင္စု ႀကီးကို ခ်စ္ျမတ္ႏုိး ကုန္ေသာ တုိင္းရင္းသား ျပည္သူတုိ႔၏ အင္အားျဖင့္

ႀကိဳးပမ္း ေဆာင္ရြက္လ်က္ ရွိေသာ အခ်ိန္၊ ျပည္သူ အေပါင္းတုိ႔ လုိလားသည့္ ေခတ္မီဖြံ႕ၿဖိဳး

တုိးတက္ေသာ ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီး ျဖစ္ေအာင္ အေႏွာင္း ေသခ်ာ ေစမည့္ အစေကာင္းမ်ား အခိုင္အမာ

ခ်မွတ္လ်က္ ရွိေနသည့္ အခါ သမယ ျဖစ္သည္။

            တပ္မေတာ္၏ မဆုတ္မႏွစ္ ႀကိဳးပမ္း အားထုတ္မႈမ်ားေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီ စနစ္

က်င့္သံုး၍ ျပည္ေထာင္စုႀကီးကို ဦးေဆာင္မည့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ဥပေဒျပဳေရး၊ တရားစီရင္ေရး

အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ေပၚထြန္း လာေနၿပီ ျဖစ္သည္။ ဆုိရလွ်င္ ႏုိင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္း သာယာေရးႏွင့္

ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ေကာင္စီ (သို႔) တပ္မေတာ္ အစုိးရ၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ တပ္မေတာ္သားမ်ား ကုိယ္တုိင္က

ဒီမုိကေရစီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ေဖာ္ေဆာင္ ေပးေနျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ထိုသုိ႔ ေဖာ္ေဆာင္ရာ တြင္လည္း အမည္ခံ

သက္သက္ ဒီမုိကေရစီမ်ဳိး မဟုတ္မူဘဲ စစ္မွန္ၿပီး စည္းကမ္း ျပည့္ဝသည့္ ဒီမုိကေရစီ

အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမ်ဳိး ျဖစ္ေအာင္ အနာဂတ္ အျမင္ ႀကီးမားစြာျဖင့္ တစ္ဆင့္ၿပီး

တစ္ဆင့္ ေဖာ္ေဆာင္ ေပးေနျခင္း ျဖစ္သည္။

တာဝန္ ေက်ပြန္သည့္ အမ်ဳိးသားအင္အားစုႀကီး

၁၉၄၁ ခုႏွစ္မွသည္ ယေန႔ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ ကာလတုိင္ေအာင္ ရွည္လ်ား ၾကာျမင့္လွသည့္

ကာလအတြင္း ျပည္သူ႔ တပ္မေတာ္၏ အမ်ဳိးသား ႏုိင္ငံေရး (National Politics) တြင္ ဦးေဆာင္မႈ

အခန္းက႑မွ အစဥ္တစုိက္ ပါဝင္ ထမ္းရြက္ခဲ့မႈ၊ ျပည္ေထာင္စုႀကီးႏွင့္ ျပည္ေထာင္စုဖြား တုိင္းရင္းသားတို႔

အတြက္ အမ်ဳးိသား အက်ဳးိစီးပြား (National Interest) ကုိ ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္႐ံုမွ် မက

တည္ေဆာက္ ေပးခဲ့မႈတို႔ အေပၚ မည္သည့္ စံႏႈန္းျဖင့္ တိုင္းတာသည္ ျဖစ္ေစ၊ မည္သည့္ ႐ႈေထာင့္မွပင္

႐ႈျမင္သည္ ျဖစ္ေစ တပ္မေတာ္သည္ အမ်ဳိးသားေရး တာဝန္၊ သမုိင္းေပး တာဝန္ ေက်ပြန္လွသည့္ အမ်ဳိးသား

အင္အားစုႀကီး တစ္ရပ္ျဖစ္ေၾကာင္း ယထာဘူတ ဉာဏ္အျမင္ ရွိသူတိုင္း သိျမင္ သေဘာေပါက္သည္။

သမိုင္းေပး အမ်ဳးိသားေရး တာဝနႀ္ကးီမ်ား ထမ္းရြက္ သယ္ပိုးခဲ့သည့္ တပ္မေတာ္

တပ္မေတာ္သည္ စတင္ ဖြဲ႕စည္း ၿပီးသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ တိုင္းျပည္ကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျခယ္လွယ္

အုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ နယ္ခ်ဲ႕ဝါဒီ အဂၤလိပ္ တုိ႔ကို လည္းေကာင္း၊ တိုင္းရင္းသား ျပည္သူတုိ႔ကို ႏိုင့္ထက္စီးနင္း

ညႇဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္လာေသာ ဖက္ဆစ္ဝါဒီ ဂ်ပန္တို႔အား လည္းေကာင္း စစ္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရး နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္

ရင္ဆုိင္ တိုက္ခိုက္လ်က္ အမိ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး၏ လြတ္လပ္ေရးကို ေဆာင္ၾကဥ္း ေပးခဲ့သည္။

                လြတ္လပ္ေရး ရၿပီး ေနာက္တြင္ နယ္ခ်ဲ႕တို႔၏ တမင္ၾကံစည္ ျပဳလုပ္မႈ

အက်ဳးိဆက္ေၾကာင့္ ေပၚေပါက္လာေသာ ျပည္တြင္း ေရာင္စံု ေသာင္းက်န္မႈႀကီး ကိုလည္းေကာင္း ျပည္ပ

အင္အားႀကီး ႏိုင္ငံ အပါအဝင္ ႏိုင္ငံအခ်ဳိ႕က အားေပးအားေျမႇာက္ ျပဳသည့္ ျပည္ပ

က်ဴးေက်ာ္တပ္မ်ား ျပည္ေထာင္စု နယ္ေျမအတြင္း ဝင္ေရာက္ က်ဴးေက်ာ္ လာျခင္းကို လည္းေကာင္း

''တပ္မေတာ္သည္ ႏိုင္ငံ အတြက္'' ဆိုေသာ ခံယူခ်က္ကို မမွိတ္မသုန္ ခံယူလ်က္ စစ္ဆင္ေရးေပါင္း

မ်ားစြာျဖင့္ စြန္႔လႊတ္စြန္႔စား တြန္းလွန္တုိက္ခိုက္ ေခ်မႈန္း ခဲ့သည္။ ျပည္ေထာင္စု အလံေတာ္ႀကီး တလူလူ

လြင့္ေနေအာင္ တပ္မေတာ္သား တုိ႔၏ အသက္ေသြးေပါင္း မ်ားစြာ ေပးဆပ္ ေဆာင္ရြက္ ခဲ့သည္။

                  ဆံုး႐ံႈးခဲ့ေသာ လြတ္လပ္ေရးႏွင့္ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာ ျပန္လည္ ရယူေရးႏွင့္ ရရွိၿပီးေသာ

လြတ္လပ္ေရး ျပန္လည္ ဆံုး႐ႈံး သြားေစမည့္ အေျခအေန မ်ားမွ ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ေရးကို ေအာင္ျမင္စြာ

ထမ္းရြက္ သယ္ပိုးခဲ့ေသာ တပ္မေတာ္သည္ ျပည္ေထာင္စု မၿပိဳကြဲေရးႏွင့္ တိုင္းရင္းသား စည္းလံုး ညီၫြတ္မႈ

မၿပိဳကြဲေရး တာဝန္ႀကီးမ်ား ကိုလည္း ဦးေဆာင္မႈ အခန္းက႑မွ ပါဝင္ သယ္ပိုး ထမ္းရြက္

ခဲ့ရျပန္သည္။ျပည္တြင္းေသာင္းက်န္းမႈကာလ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္ ဧၿပီလမွ ၁၉၅ဝ ျပည့္ႏွစ္ စက္တင္ဘာ လအထိ

တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္သည္ ဒုတိယ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ တာဝန္ယူလ်က္ ျပည္ေထာင္စု အက်ဳိးကို

ထမ္းရြက္ ခဲ့ရသည္။ ထပ္မံ၍လည္း ၁၉၅၈ ခုႏွစ္မွ ၁၉၆ဝ ျပည့္ႏွစ္အထိ တပ္မေတာ္သည္ ထိုစဥ္က

အုပ္ခ်ဳပ္လ်က္ ရွိသည့္ အစိုးရ အဖြဲ႕၏ ေတာင္းဆိုခ်က္ အရ အိမ္ေစာင့္ အစိုးရ တာဝန္ကို ရယူကာ

အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပြဲ ႀကီးကို သန္႔ရွင္း မွ်တစြာ က်င္းပျပဳလုပ္ ေပးရင္း တစ္ဖက္မွလည္း ျပည္သူ႔

အက်ဳိးျပဳ လုပ္ငန္းမ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။

               ၁၉၆၂ ခုႏွစ္တြင္မူ ထိုစဥ္က က်င့္သံုးလ်က္ ရွိသည့္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ၏

အားနည္းခ်က္၊ ျပည္တြင္းျပည္ပ ထိုးႏွက္ တုိက္ခိုက္မႈ စသည္တို႔ေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုႀကီး ၿပိဳကြဲမည့္

အေရး ေပၚေပါက္လာသည့္ အတြက္ တပ္မေတာ္က ႏိုင္ငံေတာ္ကို မလႊဲ မေရွာင္သာ တာဝန္ယူ ထိန္းသိမ္း

ကာကြယ္ ခဲ့ရသည္။

                      ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ တြင္လည္း ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဆန္႔က်င္သူမ်ား၊ ပုဂၢိဳလ္ေရး ခံစားခ်က္ အာဃာတ

ရွိသူမ်ား၏ ေသြးထိုး လႈံ႕ေဆာ္မႈေၾကာင့္ အမႈိက္ကစ ျပာသာဒ္ မီးေလာင္သည့္

အေရးအခင္းႀကီး ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။ ဆန္႔က်င္ဘက္ ပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ အေျမာ္အျမင္ မရွိ

လႈံ႕ေဆာ္မႈေၾကာင့္ အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၲရား ပ်က္ျပားလ်က္ ႏိုင္ငံပိုင္ ပစၥည္းမ်ား အၾကမ္းဖက္

ဖ်က္ဆီးျခင္း၊ ျပည္သူတို႔၏ အသက္အိုးအိမ္ စည္းစိမ္မ်ား လုယက္ဖ်က္ဆီး သတ္ျဖတ္ ခံရျခင္း ဆိုသည့္

ဆိုးရြားရက္စက္သည့္ အေရးအခင္းႀကီး ေပၚေပါက္ လာသည္။ ထို အေရးအခင္းႀကီးကို

အေၾကာင္းျပဳလ်က္ ျပည္တြင္း နယ္စပ္ေဒသ အခ်ဳိ႕၌ စစ္ေရးအရ တိုက္ခိုက္လာမႈ၊ ျပည္ပ

အင္အားႀကီး ႏိုင္ငံတစ္ခုက ျပည္ေထာင္စု၏ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာကို ထိပါးလ်က္ စစ္ေရး ၿခိမ္းေျခာက္လာမႈ

စသည့္ အေျခအေန မ်ားေၾကာင့္ အစဥ္အလာ ေကာင္းမ်ားႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္ တပ္မေတာ္ ျပည္ေထာင္စုႀကီးႏွင့္

တိုင္းရင္းသား ျပည္သူတို႔၏ အက်ဳိးစီးပြား ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ေရး ဆိုသည့္ မွန္ကန္ မြန္ျမတ္သည့္

ခံယူခ်က္ျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ တာဝန္ အရပ္ရပ္ကို ရယူလ်က္ ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ ခဲ့ရသည္။ ျပည္သူတို႔၏

အသက္အိုးအိမ္ စည္းစိမ္မ်ား လုံျခံဳ ေအးခ်မ္းေစရန္ စြမ္းေဆာင္ ေပးခဲ့သည္။

အမ်ဳိးသား အက်ဳိးစီးပြား ေဖာ္ေဆာင္ ေပးခဲ့ေသာ တပ္မေတာ္

              တပ္မေတာ္သည္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ၌ ႏိုင္ငံ့ တာဝန္ အရပ္ရပ္ကို ရယူၿပီးေနာက္

တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုံ မီွတင္း ေနထိုင္သည့္ ျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံႀကီး အတြက္ အေျခခံ အက်ဆုံး အမ်ဳိးသား

အက်ဳိးစီးပြား (Primary National Interest) ျဖစ္သည့္ ျပည္ေထာင္စု မၿပိဳကြဲေရး၊ တိုင္းရင္းသား စည္းလုံး

ညီညြတ္မႈ မၿပိဳကြဲေရး၊ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာ တည္တံ့ ခိုင္ၿမဲေရး တို႔ကို ဒို႔တာဝန္ အေရးသုံးပါး အျဖစ္

လည္းေကာင္း၊ ျပည္ေထာင္စုႀကီး ေခတ္မီဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေရး၊ ျပည္ေထာင္စုဖြား တိုင္းရင္းသားတို႔ ႂကြယ္ဝ

ခ်မ္းသာေရး၊ စည္းလုံး ညီညြတ္ၿပီး အင္အား ေတာင့္တင္းေသာ ႏိုင္ငံ ျဖစ္ထြန္းေရး စသည့္ အျခား

အေရးႀကီးေသာ အမ်ဳိးသား အက်ဳိး စီးပြားမ်ား အတြက္ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး ဦးတည္ခ်က္မ်ား

အျဖစ္ လည္းေကာင္း အတိအလင္း ခ်မွတ္၍ ဦးလည္မသုန္ ထမ္းရြက္ခဲ့ရ ျပန္သည္။ အထူးသျဖင့္ ျပည္သူ

အေပါင္းတို႔ လိုလားေသာ ေခတ္မီဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္သည့္ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး တည္ေဆာက္ေရးတြင္ အေျခခံ

အုတ္ျမစ္ ျဖစ္ေသာ ျပည့္စံု ခိုင္မာသည့္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ တစ္ရပ္ ေပၚထြက္လာေရး အတြက္

ခ်မွတ္ၿပီး ႏိုင္ငံေရး ဦးတည္ခ်က္မ်ား အျပင္ မူဝါဒ လမ္းစဥ္ ခုနစ္ရပ္ ထပ္မံ ခ်မွတ္၍ တိုင္းရင္းသား ျပည္သူ

အေပါင္း၏ အင္အားျဖင့္ ႀကိဳးပမ္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။

ယခုဆိုလွ်င္ ျပည္ေထာင္စု သမၼတ ျမန္မာ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒႀကီး အခိုင္အမာ ေပၚထြန္း

လာခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ ထိုအေျခခံ ဥပေဒအရ လြတ္လပ္၍ တရားမွ်တေသာ ပါတီစုံ

အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပြဲႀကီး ကိုလည္း က်င္းပေပးႏုိင္ ခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ ျပည္သူတို႔က

စိတ္တိုင္းက် ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ လိုက္သည့္ ျပည္သူ႔ ကိုုယ္စားလွယ္ ႀကီးမ်ား ေပါင္းစုစည္း႐ံုး

ညီၫြတ္စြာ ေဆြးေႏြး တိုင္ပင္ၾကလ်က္ ျပည္ေထာင္စု အဆင့္၊ တိုင္းေဒသႀကီးႏွင့္ ျပည္နယ္အဆင့္

ဥပေဒျပဳေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ တရား စီရင္ေရး အဖြဲ႕မ်ား၊ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ အဖြဲ႕မ်ား

ဖြဲ႕စည္းေရးကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ က်င္းပျပဳလုပ္ ေနၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ စနစ္တက် စံုစံုလင္လင္ ဖြဲ႕စည္း

ၿပီးသည္ႏွင့္ ေခတ္မီဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေသာ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္ သစ္ႀကီးကို ဆက္လက္ တည္ေဆာက္

သြားေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး တည္ေဆာက္ရာတြင္ ဆက္လက္

တာဝန္ယူမည့္ ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ ေဒသဆိုင္ရာ အစိုးရ အဖြဲ႕မ်ား အေနျဖင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေရး

လုပ္ငန္းမ်ားကို အာ႐ံု စူးစိုက္စြာ၊ အဆင္ေျပ ေခ်ာေမြ႕စြာ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေရး အတြက္လည္း စီးပြားေရး၊

လူမႈေရး က႑ အသီးသီးတြင္ အေျခခံ အေဆာက္အအံု (Infrastructure) မ်ားကုိ ေတာင္ေပၚ ေျမျပန္႔

နယ္စပ္ျပည္မ ျပည္ေထာင္စု နယ္ေျမ အႏွံ႔အျပားတြင္ အံုႏွင့္က်င္းႏွင့္ လမ္းခင္း

တည္ေဆာက္ ေဖာ္ေဆာင္ေပးလ်က္ ရွိသည္။

ဒီမိုကေရစီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ေဖာ္ေဆာင္ေပးသည့္ တပ္မေတာ္

              ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္သည္ စတင္ ေပါက္ဖြားလာစဥ္ ကပင္ မွန္ကန္ မြန္ျမတ္သည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္

သေႏၶတည္ ေပါက္ဖြား လာသည့္ တပ္မေတာ္ ျဖစ္သည့္ အျပင္ ျဖတ္သန္းခဲ့သည့္

ကာလတစ္ေလွ်ာက္ ေတြ႕ႀကံဳ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရသည့္ ႏိုင္ငံေရး၊ စစ္ေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး ကိစၥ အျဖာျဖာကို

ထမ္းေဆာင္ ရာတြင္လည္း ႏိုင္ငံႏွင့္ ျပည္သူအေပၚ သစၥာ ေစာင့္သိမႈ ဆံျခည္ တစ္မွ်င္စာမွ် တိမ္းေစာင္းခဲ့ျခင္း

မရွိ၊ အမ်ဳိးသား အက်ဳိးစီးပြားကို အစဥ္ေရွး႐ႈ ေဆာင္ရြက္ ခဲ့သည္သာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ျမင္ႏိုင္သည္။

သို႔ျဖစ္၍လည္း တပ္မေတာ္ႀကီးသည္ တိုင္းရင္းသား ျပည္သူတို႔ အားကိုးရာ စြမ္းရည္သံုးရပ္၊ အစဥ္အလာ

(၁၂)ရပ္ႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္ တပ္မေတာ္ႀကီး အျဖစ္ မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ ႏိုင္ခဲ့သည္။ ယခုလည္း

ရပ္တည္လ်က္ ရွိေနသည္။ ေနာင္လည္း ရပ္တည္ ေနဦးမည္ ျဖစ္သည္။

ေခတ္အလုိက္ ေျပာင္းလဲလာေသာ အေျခအေန မ်ားအရ ကမၻာေပၚရွိ ႏိုင္ငံတို႔သည္

လြတ္လပ္ေသာ ေစ်းကြက္ စီးပြားေရး စနစ္ႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး တို႔ကို

က်င့္သံုးလာၾကသည္။ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ တြင္လည္း ျပည္သူ အေပါင္း တို႔က ထိုစနစ္

ထိုအုပ္ခ်ဳပ္ေရးျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ ခ်မး္သာ ႂကြယ္ဝေအာင္ တည္ေဆာက္ ေစလိုလ်က္ ရွိရာ

တိုင္းရင္းသား ျပည္သူတို႔၏ အက်ဳိးကို ထာဝစဥ္ သယ္ပိုးခဲ့ေသာ တပ္မေတာ္က ျပည္သူတို႔၏ အဆိုပါ

လိုလားခ်က္ကို သိျမင္ နားလည္စြာျဖင့္ နည္းမွန္လမ္းမွန္ ျဖည့္ဆည္း ေပးခဲ့သည္။ ျဖည့္ဆည္းေပးလ်က္

ရွိေနဆဲလည္း ျဖစ္သည္။

စြမ္းရည္ ထက္ျမက္ေသာ၊ ဦးေဆာင္မႈ အရည္အေသြး ျမင့္မားေသာ

တပ္မေတာ္ ျဖစ္သည့္အေလွ်ာက္ ျပည္သူတို႔ အတြက္ ဒီမိုကေရစီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး

စနစ္ကုိ ေဖာ္ေဆာင္ရာတြင္လည္း စစ္မွန္ေသာ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ က်င့္သံုးကာ ျပည္သူတို႔ အက်ဳိး စီးပြား

အမွန္တကယ္ ျဖစ္ထြန္းရရွိ ေစလိုသည္မွာ တပ္မေတာ္၏ ေစတနာျဖစ္သည္။ ယေန႔ ကမာၻပၚရွိ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္

''ဒီမိုကေရစီ'' စကားလံုးကို တြင္က်ယ္စြာ အသံုးျပဳလ်က္ လက္ေတြ႕တြင္မူ ဥပေဒ

စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းမ်ား ေဘးခ်ိတ္ကာ စိတ္ထင္ရာ လုပ္ေနၾကသည့္ အတြက္ တည္ၿငိမ္မႈ အစား ဆူပူ

ဆႏၵျပမႈမ်ား၊ တိုးတက္မႈအစား ဆုတ္ယုတ္ က်ဆင္းမႈမ်ားသာ ျဖစ္ေနသည္။

Rights ႏွင့္ Freedom တို႔သည္ ေခတ္ေပၚ ဒီမိုကေရစီ၏ ဥပစာ (Frontage) တြင္ အထူးေနရာ ယူထားသည္။

ဒီမိုကေရစီ ႏွင့္ ပတ္သက္လွ်င္ ပိုင္ခြင့္မ်ား၊ လြတ္လပ္ခြင့္မ်ား က်င့္သံုးခြင့္ ရရွိေရးကိုသာ

ဦးစားေပး ေျပာၾကသည္။ ဒီမိုကေရစီ၏ သေဘာ တရားတြင္ အေရးပါေသာ အႏွစ္သာရ ျဖစ္သည့္ ဥပေဒ၊

စည္းမ်ဥ္း၊ စည္းကမ္း (Laws, rules and regulations) တို႔ကို ပစ္ပယ္ ထားၾကသည္။ ေကာင္းျမတ္ျခင္း

တရားမွန္သမွ် ဗီဇ သေဘာအရ ထိန္းခ်ဳပ္မႈက အလိုအေလ်ာက္ ပါရွိစၿမဲ ျဖစ္သည္။ ထိန္းခ်ဳပ္မႈ မရွိေသာ

တရားတို႔သည္ ေကာင္းျမတ္ မွန္ကန္ေသာ တရား(ဓမၼ) မဟုတ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ မေကာင္းေသာ တရား (အဓမၼ)

တို႔သာ ျဖစ္ေနလိမ့္မည္။ ပိုင္ခြင့္ႏွင့္ လြတ္လပ္မႈ တုိ႔ကို က်င့္သံုးရန္ စဥ္းစားလွ်င္ ထိုပိုင္ခြင့္မ်ားကို

အျခားသူမ်ား ထိခိုက္နစ္နာမႈ မရွိေအာင္ မည္သည့္ စည္းမ်ဥ္းေဘာင္ အတြင္းမွ က်င့္သံုး သြားမည္

ဆိုသည္ကို ဦးစားေပး စဥ္းစားရန္ ထိုသို႔ မဟုတ္ဘဲ rights ႏွင့္ freedom တို႔ကို စိတ္တိုင္းက် က်င့္သံုးေရး

အတြက္သာ စဥ္းစားေနမည္ ဆိုလွ်င္ ဒီမိုကေရစီ၏ မူလဂုဏ္ရည္ႏွင့္ အေျခခံမူတို႔ ပ်က္သုဥ္းကာ စိတ္ထင္ရာ

လုပ္သည့္ ႏုိင့္ထက္စီးနင္း လုပ္ရပ္မ်ားသာ ျဖစ္သြားေပမည္။ အေျခခံ အက်ဆံုး အမ်ဳိးသား

အက်ဳိးစီးပြား ျဖစ္သည့္ တည္ၿငိမ္ ေအးခ်မ္းမႈ ပ်က္ျပား သြားေပမည္။

ထိုအေျခအေနမ်ဳိးကို တပ္မေတာ္က မလိုလား သလို ျပည္သူ အမ်ားစုႀကီး ကလည္း မလိုလားေပ။

တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္း လိုသည္။ တည္ၿငိမ္ ေအးခ်မ္းမႈကို အရင္းခံျပဳေသာ ဖံြ႕ၿဖိဳး တိုးတက္မႈမ်ဳိး ကုိသာ ခံစားရယူ

လိုသည္။ ထိုသို႔ ရယူခံစား လိုသည့္ ေမွ်ာ္မွန္း ေတာင့္တခ်က္ ႏွင့္အညီ ျပည္သူမ်ားက တစ္ခဲနက္ ေထာက္ခံ

အတည္ျပဳခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည့္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒႀကီး တြင္လည္း ႏိုင္ငံေတာ္သည္ စစ္မွန္၍

စည္းကမ္း ျပည့္ဝေသာ ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီ စနစ္ကို က်င့္သံုးေၾကာင္းႏွင့္ စီးပြားေရး စနစ္သည္ ေစ်းကြက္

စီပြားေရး စနစ္ျဖစ္ေၾကာင္း အတိအလင္း ျပ႒ာန္းထားၿပီး ျဖစ္သည္။ တပ္မေတာ္ႏွင့္ ျပည္သူ လက္တြဲလ်က္

စစ္မွန္၍ စည္းကမ္း ျပည့္ဝေသာ ဒီမုိကေရစီ စနစ္ က်င့္သံုးႏိုင္ရန္ ထက္သန္ေသာ စိတ္၊ သည္းခံေသာ

စိတ္ျဖင့္ တစ္ဆင့္ၿပီး တစ္ဆင့္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ခဲ့ၾကရာ ယခုအခါ ရရွိၿပီး ျဖစ္သည့္ အေျခခံေကာင္း

မ်ားျဖင့္ အသစ္ေပၚထြန္း လာမည့္ ျပည္ေထာင္စု အဖြဲ႕အစည္း မ်ားက ဆက္လက္ တာဝန္ယူ ေဆာင္ရြက္

သြားေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။

အမ်ဳိးသား ႏုိင္ငံေရး ဦးေဆာင္မႈ အခန္းက႑မွ တပ္မေတာ္

       ျမန္မာတို႔၏ တပ္မေတာ္သည္ ျပည္သူ႔ ရင္ႏွစ္သည္းခ်ာ သားေကာင္း ရတနာမ်ားျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားသည္။

မြန္ျမတ္ေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ဖဲြ႕စည္း ျဖစ္တည္လာသည္။ ျဖတ္သန္းခဲ့ရာ ကာလ တစ္ေလွ်ာက္

ရင္ဆိုင္ ေျဖရွင္း ရယူခဲ့သည့္ အေတြ႕အႀကံဳ မ်ားက တန္ဖိုးႀကီးသည္။ နက္႐ိႈင္း က်ယ္ျပန္႔သည္။ ထို

အေတြ႕အႀကံဳ မ်ားေၾကာင့္ပင္ တပ္မေတာ္သည္ ထက္ျမက္သည့္ စြမ္းရည္မ်ား၊ ေကာင္းျမတ္သည့္

အစဥ္အလာမ်ားႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္ တပ္မေတာ္ ျဖစ္လာသည္။ ဤသို႔ေသာ ဂုဏ္ထူး

ဝိေသသမ်ားႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္ တပ္မေတာ္ႀကီးကို ဂုဏ္ျပဳေသာ အားျဖင့္ ႏွစ္စဥ္ မတ္လ (၂၇) ရက္ေန႔ကို

တပ္မေတာ္ေန႔ အျဖစ္ ျပည္ေထာင္စုႀကီး၏ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ သတ္မွတ္လ်က္ အႏွစ္သာရ ရွိရွိ

က်င္းပ ေနသည္မွာ ဂုဏ္သိန္ျမင့္ေသာ ႏိုင္ငံႀကီးသား တို႔၏ အစဥ္အလာေကာင္း တစ္ရပ္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။

ယေန႔ဆုိလွ်င္ တပ္မေတာ္ႀကီးသည္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒအရ ျပည္သူက အပ္ႏွင္းသည့္ တာဝန္မ်ားကို

အမ်ဳိးသား ႏိုင္ငံေရး ဦးေဆာင္မႈ အခန္း က႑မွ ပါဝင္ ထမ္းရြက္ေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။

ထုိ႔အတြက္လည္း ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ ေဒသ ဆိုင္ရာ လႊတ္ေတာ္ အသီးသီးတြင္ တပ္မေတာ္သား

ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ပါဝင္ တက္ေရာက္လ်က္ ရွိေနၿပီ ျဖစ္သည္။ ႏွစ္ဆယ့္ငါး ရာခိုင္ႏႈန္းေသာ

တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ မ်ားသည္ ႏိုင္ငံေရး၊ စစ္ေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး အျဖာျဖာ

တို႔တြင္ အေတြ႕အႀကံဳမ်ား ႂကြယ္ဝသည့္ တပ္မေတာ္ႀကီး အား

ကိုယ္စားျပဳကာ ျပည္ေထာင္စုႀကီးႏွင့္ ျပည္ေထာင္စုဖြား တုိင္းရင္းသား တုိ႔၏ အက်ဳိးစီးပြား

တုိးတက္ ျဖစ္ထြန္းေရးကို ဦးေဆြးဆံျမည့္ ထမ္းေဆာင္ သြားၾကေတာ့မည္ ျဖစ္ရာ တုိင္းရင္းသား ျပည္သူတုိ႔၏

ရင္ႏွစ္သည္းခ်ာ သားေကာင္း ရတနာမ်ားျဖင့္ ဖဲြ႕စညး္ထားေသာ တပ္မေတာ္သား

             ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ ျပည္သူ ေရြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္လိုက္သည့္ ျပည္သူ႔

ကိုယ္စားလွယ္ႀကီးမ်ား ေပါင္းစု စည္း႐ံုး ညီညြတ္စြာ၊

ခ်စ္ၾကည္စြာျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုႀကီးအား ေအးခ်မ္းသာယာၿပီး ေခတ္မီဖြံ႕ၿဖိဳး

တုိးတက္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး ျဖစ္ေအာင္ တည္ေဆာက္လ်က္ ရွိသည့္ ျမင္ကြင္းသည္

တုိင္းရင္းသား ေပါင္းတို႔၏ အနာဂတ္ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ အတြက္ ဂုဏ္ယူ အားတက္ဖြယ္ရာ ျဖစ္ေၾကာင္း မၾကာမီ

က်ေရာက္ လာေတာ့မည့္ တပ္မေတာ္ေန႔ႏွင့္ တပ္မေတာ္ႀကီး အား ဂုဏ္ျပဳေရးသား ေဖာ္ျပလိုက္ရ ပါသည္။ ။

(၂၀၁၁ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၄ ရက္ေန႔ထုတ္ ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာ၊ စာမ်က္ႏွာ (၃) မွ ေဆာင္းပါးရွင္
 
ျမင့္ေမာင္ (Phil, Q) ၏ ေဆာင္းပါးအား ကူးယူ ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္သည္။)

LIKE BOX