တပ္မေတာ္သားဂုဏ္ရည္
တပ္မေတာ္သားဂုဏ္ရည္
နာက်ည္းလို႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး .....။လက္တဆုပ္စာaမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔
ငါတုိ႔အသက္ရွင္ ေနႀကရတာ ပါ...။ တျဖည္းျဖည္း ရုန္းကန္လာျပီးတိုင္းျပည္
အတြက္ သစၥာေလးခ်က္ ငါတို႔ဟစ္ေႀကြးခဲ့ႀကတာပါ.
.ျပည္ပေရာက္ေတြေျပာေတာ့စစ္ေခြးေပါ့.။
ရင္ထဲမွာေတြးလိွုက္ရင္ တစစ္စစ္နာတယ္...။ ဘယ္သူ႔ကိုမွလည္း မတိုက္ခိုက္သလို
ေပးအပ္တဲ့တာ၀န္ေက်ဖို႔ ၊တိုင္းျပည္ တိုးတက္ဖို႔တေထာင့္ တေနရာကေန
သဲပြင့္သာသာေပးဆပ္ ငါတို႔ဘ၀ေတြ ေပးအပ္ခဲ့ႀက တာပါ..။
စစ္တပ္ထဲ ၀င္မယ္ဆုိကတည္းက ၁၅ ေက်ာ္ ၁၆ နွစ္နဲ႔
အိမ္နဲ့ခြဲခဲ့ႀကရတယ္..။ေတြးႀကည့္စရာ မလိုပါဘူး ကြာ။အဲခ်ိန္မင္းတို ့က
အိမ္မွာ ႏြဲ႔ဆိုး ဆိုးလို႔ ေကာင္းတုန္း ၊ဒါမွမဟုတ္ မိဘ ေငြေလးနဲ႔တကၠသိုလ္
တက္ဖို႔ ျပင္ေနတုန္းျဖစ္မွာပါ ။ မိဘနဲ႔ေ၀း ၊အိမ္နဲ့ေ၀းျပီးေနရတဲ ့
ဒုကၡဆိုတာ ကိုယ္ေတြ႔ ႀကံဳမွ ကိုယ္ခ်င္းစာနိုင္တဲ့အရာမ်ိဳးပါ ။အဲ
ဒီအခ်ိန္တုန္းက ပိုက္ဆံမက္ရေအာင္လည္း အရာရွိလစာက
၂ေသာင္းခြဲပဲရွိတဲ့အခ်ိန္ ဗိုလ္ေလာင္းလစာ က ၅၀၀၀ ပဲရွိတဲ့
အခ်ိန္ပါ။ကိုယ္ပိုင္ ပိုက္ဆံရွိလို႔ ျပည္ပမွာ
ေက်ာင္းတက္ရတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ကိုယ္စီးပြားေရး အတြက္ ျပည္ပမွာ
အလုပ္လုပ္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ တိုးတက္ရာ တိုးတက္ေႀကာင္းရွာနိုင္တဲ့ေခတ္မွာ
နဖူးကေခၽြး ေျခမေပၚ ဘယ္နွစ္စက္ က်က် ဒီလစာက ေျပာင္းမသြားပါဘူး ။
တခ်ိဳ႔ကလည္းေျပာႀကတယ္ ဦးသန္းေရႊ ရဲဲ႕ ေခြးေတြတဲ့ေလ
။ေျပာရက္လိုက္ႀကတယ္ေနာ္။ တခ်ိဳ ့ကလည္း ကိုယ္ခ်င္း မစာနာ
ေပးထားတဲ့ကြန္းမန္႔မွာေတာင္ like လိုက္ႀကေသးတယ္..။ငါတို့ က စစ္သားပါ။
အုပ္ခ်ဴပ္သူ ဘယ္သူေျပာင္းေျပာင္း ျပည္သူကို ကာကြယ္ဖို႔ အတြက္ နဲ႔
ျပည္သူ႔အက်ိဴးျပဳေတြလုပ္ဖို႔ သက္သက္ ငါတို ့ရပ္တည္ေနခဲ့ႀကတာ...။
တခ်ိဳ႔ေျပာတာႀကားေသးတယ္ႀကံဖြံ႔စစ္ေခြးေတြတဲ့ေလ။ စာလည္းမတတ္၊
အသိပညာလည္းမရွိ၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ စာမဖတ္ဖူးဆိုတာကို လူလည္ေခါင္
ခ်ျပသလိုမ်ိဴးလည္းေတြ႔ခဲ့ ႀကံဳခဲ့ဖူးတယ္။ ဒီမိုကေရစီေဖာ္ေဆာင္ ကတည္း က
စစ္တပ္က ကာကြယ္ေရး အပိုင္းသြားေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ျပည္သူေတြရဲ႔ ၀ိ၀ါဒေတြ
ပ်က္ျပားသြားေအာင္ ေျပာတဲ့သူေတြက ေျပာေနတုန္း။
ရန္ကုန္မွာ မီးေလာင္ေတာ့ မီးသတ္ကားက ေရ ႀကာႀကာမပက္ဖူးတို႔ ၊မီးမေလာင္ခင္
မီးသတ္ေတြ ဘယ္နားသြားေသေနတာတုန္းတို႔၊ ဗံုးေပါက္ကြဲမွ ရဲ က
ဘာလာလုပ္တာတုန္းတို႔ေပါ့။ မီးသတ္ကားက (၃)မိနစ္ပဲ ပတ္လို႔ရတာရယ္
၊မီးမေလာင္ပဲနဲ႔ ဘယ္မီးသတ္ကားက ဥၾသဆြဲၿပီး လမ္းတကာ
ေလ်ာက္လည္ေနရမလဲရယ္ ၊ဗံုးမေပါက္ပဲနဲ႔ အေရးႀကီးေနရာကလြဲလို႔ ဘယ္နိုင္ငံတကာ
ရဲ ကမ်ား အခ်ိန္ျပည္႔လံုျခံဳေရး ယူတာေတြ ေတြ႔ဖူးလို့လားဆိုတာေတြကို
ေျပာျပခ်င္လိုက္တာ.။ဒီလိုနဲ႔ ကြန္းမန္႔သူေတြ ႀကည့္လိုက္ေတာ့
အသက္ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ေလးေတြ။နိုင္ငံအတြက္ ပခံုးေျပာင္းမဲ့သူ ေတြကဒီလို
ျမင္ေနမွေတာ့့ အနာဂတ္အတြက ရင္ေလးလို ့မဆံုးဘူး...။
ငါတို႔လည္း နွလံုးသားနဲ႔ လူလုပ္တာပါ...။ခံစားတတ္တာေပါ့။ေႀကကြဲတတ္တာေပါ့ ။
အိမ္ကိုလည္း လြမ္း တတ္ တာ ေပါ့။ နာၾကဥ္တတ္တာေပါ့။စာဖြဲ႔လုပ္ျပီး
ဂုဏ္ျခင္းျပိဳင္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့...။ ငါတို့အားလံုး
ကလည္းတိုင္းျပည္အက်ိဳးကိုထမ္းရြက္ေနသူေတြပဲေလ။ မီးသတ္ေတြကမွ စ်ာပန
အခမ္းအနားနဲ႔ သူေကာင္းျပဳျခင္းခံရပါေသးတယ္...။အြန္လိုင္းမွာ လည္း
ခ်ီးက်ဴး ႀသဘာ ထာပနာေတြလည္း ရင္တုန္ပန္းတုန္ ငါ
ဖတ္ခဲ့ရတယ္။တခ်ိန္တည္းမွာေရွ့တန္းစစ္ေျမျပင္မွာ ငါ့ရဲေဘာ္ေတြ
နဲ႔ငါ့သူငယ္ခ်င္း၊ ငါ့ညီအကိုေတြ အတြက္က်ေတာ့ေရာေတြးေတာ့ရင္ထဲမွမခ်ိဘူး။
တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ျခင္းတူတာေတာင္ ပစ္ပယ္ထားခံရတဲ့ ငါတို႔ဘ၀ေတြကုိက
ေျမႀသဇာသက္သက္ေလပဲလား..။
စစ္အေႀကာင္း စစ္သားေတြပဲသိပါတယ္။ကိုယ့္အိုး ကိုယ့္အိမ္
ကိုယ့္ယာနဲ႔ျဖစ္ေနမွေတာ့သံေယာဇဥ္ကို စြန္႔ျပီး ဘယ္သူကမ်ား
စစ္တိုက္ထြက္ခ်င္ပါ့မလဲ..။ဘယ္သူကမ်ား ေျခလက္အဂၤါ စြန္႔ခ်င္ပါ့မလဲ ။
မ်က္လံုးတဘက္ကမ္းတဲ့စစ္ဗိုလ္၊ ေျချပတ္သြားတဲ့စစ္ဗိုလ္ကို
ခ်စ္လွပါျပီဆိုတဲ ့ဘယ္မိန္းကေလး
မွလက္ထပ္ဖို႔ေခါင္းျငိမ့္ေတာ့မွာမဟုတ္ပါဘူး။တခါတေလ ငါစဥ္းစားတယ္
။ျမန္မာနိုင္ငံမွာ စစ္မွုမထမ္း မေနရ စနစ္မ်ား
ျဖစ္လာရင္ေကာင္းမယ္လို႔။ဒါမွ ငါတို႔ဘ၀ အေျခအေနနဲ႔ ငါတို႔ ခံစားခ်က္ေတြကို
နားလည္နိုင္မွာေလ။ပဲဟင္းမႀကိဳက္တဲ့သူေတြ ။အိပ္ေရးမက္သူေတြ၊ ဆင္းရဲ
ဒဏ္မခံနိုင္တဲ့သူေတြ ကိုယ္ခ်င္းစာနိုင္မယ္ဆုိရင္ ငါ
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာစစ္သား ျဖစ္ရတာ ဂုဏ္ယူေနမွာပါ။တခါလာလည္း
ဘုရားနားကယူနီေဖာင္းခန္႔ခန္႔နဲ႔ ေကာင္မေလးေလးလွလွ စစ္ဗိုလ္ဇာတ္၀င္ခန္းေတြ
ရိုက္ေနမွေတာ့လက္ ေတြ႔နယ္ပယ္မွာ ၀ဲစြဲေနတဲ့စစ္ဗုိလ္ေတြက
အပယ္ခံလိုလိုေလ။ဒီလိုနဲ႔ ငါတို႔ ကျပည္သူ ေတြနဲ့ကင္းကြာခဲ့တာလားလို
့ေတြးေနမိတယ္.။
ငါတို့လက္ေတြ က အေႀကာင္းမဲ့ရန္ရွာျပီး လူသတ္ဖို႔အတြက္ စစ္ေသြးႀကြ
ေနတာမဟုတ္ ရပါ ဘူး။ျပည္သူေတြကိုကူညီဖို႔
အက်ိဴးျပဳဖို႔အတြက္သက္သက္ရယ္ပါ။ျမန္မာနိုင္ငံက မီးရထားလမ္းေတာ္ေတာ္
မ်ားမ်ားကစစ္သားကပဲေဖာက္ေပးတာပါ။ဆည္တမံေတြကို ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေတြဦးစီးျပီး
တည္ေဆာက္ခဲ့တာပါ။
ေဖာက္ျပီးသား ကားလမ္းေတြ ၊ရထားလမ္းေတြမွာ စစ္သားေတြပဲ
လံုျခံဳေရးယူေပးတာပါ ။ဘုရား ရင္ျပင္မွာလည္း
စစ္သားေတြရွိပါတယ္။ဘူတာတိုင္းမွာလည္းစစ္သားေတြရွိပါတယ္။
နာဂစ္တုန္းကလည္း ရန္ကုန္က သစ္ပင္က်ိဳးပ်က္ေတြ ၊လူေသေကာင္ေတြကို
ဘယ္သူေတြကမ်ား ဖယ္ရွင္းေပးခဲ့ တာလဲ။စစ္သားေတြပါပဲ။လုပ္သေလာက္နဲ႔
တန္ျပန္ေမတၱာတရားေတာ့ငါတို႔ ခံစားခ်င္တာေပါ့။
မေန႔က KNU နဲ ့ ျငမ္းခ်မ္းေရး
စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္တယ္။ရင္ထဲမွာေပ်ာ္တဲ့အေပ်ာ္ကိုထိမ္းမထားနိုင္ခဲ့ဘူး။အဲ ျပည္
နယ္မွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ ငါ့စစ္သည္ေတြ ငါတို႔ သူငယ္ခ်င္း ညီ အကို ေတြ
အားလံုးေနာက္တန္းျပန္၀င္နိုင္ျပီဆိုတဲ့ အသိနဲ႔ ပီတိဆိုတာ ေျပာမျပတတ္ခဲ့ဘူး။ဒါကို
ပဲ ျဖဳတ္ဦးေနွာက္ျပည္ပေရာက္တခ်ိဳ ့က ကရင္ျပည္နယ္ခြဲ ထြက္ခြင့္ေပးေရးဆိုျပီး
လုပ္လိုက္ႀကေသးတယ္ေလ။ငါေလ ငါ ျမန္မာနိုင္ငံႀကီးကို
တလက္မေလးေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာကိုေတာင္ ေသမေလာက္ေႀကာက္တာပါ။
သႀကၤန္ပြဲေတြကိုပဲ ႀကည့္။ျပည္သူေတြေပ်ာ္ဖို႔ ငါတို့ တာ၀န္ကို
ထမ္းေဆာင္ေနႀကရတယ္ ။မၿငီးၿငဴ ႀကဘူးေလ။ ဒီေခတ္လူငယ္ေတြ သႀကၤန္ ၁ ရက္ေလာက္
မလည္ရရင္ ေသေလာက္ တဲ႔မ်က္နွာ နဲ့။ အမ်ားႀကီးမႀကည့္ပါနဲ့။
အျပင္စည္းမွာငါ့တ႔ိုရွိေနတယ္။ အတြင္းစည္းမွာရဲေတြ ရွိေနတယ္။
ကားလမ္းထက္မွာ ေမာ္ေတာ္ပီကယ္ရွိေနတယ္။အခါႀကီး ရက္ႀကီးမွာ ငါတို႔လည္း
ဥပုသ္ေလးေတာ့ ေစာင့္ခ်င္တာ ေပါ့။ဒါမွမဟုတ္လူငယ္ပီပီ ေရကစားခ်င္တာေပါ့။
ဒါေတြအားလံုးကို မ်က္ကြယ္ျပဳျပီး Duty ကို
ဦးထိပ္ပန္ဆင္ခဲ့ႀကတာ။ဒါေတြကိုလည္း သိရက္နဲ့ မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခံရတယ္။
တကယ္ပါ နာက်ည္းလို့ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး .....။လက္တဆုပ္ စာ
ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ငါတုိ႔ အသက္ရွင္ ေနႀကရတာပါ...။
တျဖည္းျဖည္းရုန္းကန္လာျပီးတိုင္းျပည္ အတြက္ သစၥာေလးခ်က္ ငါတို႔ ဟစ္ေႀကြး
ခဲ့ႀကတာပါ..။
