ဗမာျပည္ကို ကာကြယ္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ဘာလိုသလဲ။ စစ္တပ္ေတြ ေသခ်ာေပါက္လိုတယ္။
ဒီတပ္ေတြထဲမွာ ၾကည္းတပ္၊ ေလတပ္၊ ေရတပ္ေတြ ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စစ္တပ္လိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ
လူေတြရွိရမယ္။ အဲဒီေနာက္ ဒီလူေတြကို ေကၽြးဘို႔၊ ေထာက္ပံ့ဘို႔၊ သူတို႔အတြက္
လက္နက္ခဲယမ္းမီးေက်ာက္ေတြ ခန္႔ခြဲေပးအပ္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ ေငြနဲ႔ လိုအပ္တဲ့ပစၥည္းေတြ ရွိရမယ္။
ဒီလိုအရာေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ အလံုအေလာက္ ရွိၿပီတဲ့လား။ ယခုေခတ္ စစ္ပြဲေတြက ေရွးေခတ္က
စစ္နဲ႔မတူဘူး။ ေရွးေခတ္ကေတာ့ လူတေထာင္ေလာက္ စစ္ေျမျပင္ဆင္းၿပီး အမိန္႔အတိုင္း တိုက္ရံုပဲ။
ဒီေခတ္ကေတာ့ ေရွ႕တန္းစစ္မ်က္ႏွာလႊတ္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူေတြ အေျမာက္အျမားရွိရမယ္။
လက္နက္ေပါင္း မ်ားစြာရွိရမယ္။ ျပည္သူလူထုကလည္း ေနာက္ပိုင္းကေနၿပီး စစ္အသိ၊ စစ္သတိနဲ႔ စစ္ႏိုင္ဘို႔
ကိုယ္နဲ႔သက္ဆိုင္တဲ့ တာ၀န္ေတြကို ထမ္းေဆာင္ၾကရမယ္။ ဒီလိုအေျခအေနကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႀကိဳက္တာ၊
မႀကိဳက္တာက အေၾကာင္းမဟုတ္ဘူး။ ဒီအေျခအေနကို ၾကည့္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတြးရမယ္၊ လုပ္ရမယ္။ ဒါမွ
ကၽြန္ေတာ္တို႔ အသက္ရွင္ေနႏိုင္မယ္။ ဒါကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ အၿမဲသတိရွိ ေနရမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တုိင္းျပည္နဲ႔
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူေတြဟာ အေျခခံ အကၡရာစဥ္ စာလံုးေတြကို ေလ့က်က္သင္အံေနတဲ့ ေက်ာင္းသားဘ၀
ကေလးငယ္တစ္ေယာက္နဲ႔ တူတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဗမာျပည္ ကာကြယ္ေရးကို စီစဥ္ရင္
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ အကၡရာစဥ္ကို ေလ့က်က္သလို ေရွ႕တည့္တည့္ကိုလည္း ၾကည့္ရမယ္။
နယ္စပ္ကို ေက်ာ္လြန္ၿပီး တရုတ္၊ အႏၵိယ၊ ရွိဳနန္၊ အန္ဒမန္၊ မေလးရွား၊ ယိုးဒယား၊ အင္ဒိုခ်ိဳင္းနား၊
အေရွ႕အိႏၵိယ ကၽြန္းစု၊ သီဟုိဠ္၊ အာဖရိကတိုက္ရဲ႕အေရွ႕ကမ္းရုိးတန္း တေလွ်ာက္ျဖစ္တဲ့
မာဒါးကားစကားကိုလည္း ၾကည့္ရမယ္။ အဲဒီအခါ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ အေရွ႕အာရွအရိပ္ကို ခုိလံွဳၿခင္းမျပဳဘဲ
မစီစဥ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ ေတြ႕ရမယ္။ ၿပီးေတာ့ ဗမာျပည္ရဲ့ ကာကြယ္ေရးဟာလည္း လံုေလာက္တဲ့
ကာကြယ္ေရးလို႔ မေခၚႏိုင္ဘူး။ ဒီေနာက္ တဖန္ အေရွ႕အာရွ ကာကြယ္ေရးမွာ ဗမာျပည္ရဲ့ ကာကြယ္ေရး၊
(တရုတ္-ဗမာ လမ္းမႀကီး၊ ရိွဳနန္ေရတပ္ အေျခခံစခန္းနဲ႔ ေရနံေျမမ်ား အပါအ၀င္) မပါဘဲ ထြက္ေနရင္
ဒီအတြက္ အေရွ႕အာရွနဲ႔ နိပြန္မွာ ဘယ္လို ထိခိုက္မယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ၾကမယ္။ ဒါေၾကာင့္
ဗမာျပည္ရဲ့ ကာကြယ္ေရးဟာ အေရွ႕အာရွ ကာကြယ္ေရး ျဖစ္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ေျပျခင္းျဖစ္တယ္။
0 comments:
Post a Comment