ဦးႀကီး ... မ်က္လံုးေတြဟာေလ ....
ေမတၱာတရားမဲ့တဲ့ မ်က္လံုးေတြ မဟုတ္ပါဘူး။
သတ္ခ်င္ျဖတ္ခ်င္တဲ့ မ်က္လံုးေတြ မဟုတ္ပါဘူး။
ဆူခ်င္ပူခ်င္တဲ့ မ်က္လံုးေတြ မဟုတ္ပါဘူး။
အမုန္းတရားေတြ ေတာက္ေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြ မဟုတ္ပါဘူး။
ကမာၻကုန္ေအာင္ ရက္စက္ျပမဲ့ မ်က္လံုးေတြ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါေပမဲ့......
သက္ကယ္မိုးထရံကာအိမ္ေလးအတြက္
ဦးၾကီးရဲ႕ သမီးေလးေတြအတြက္။
လမ္းမေလွ်ာက္နိုင္ရွာတဲ့ အေမအိုၾကီးအတြက္။
ဘ၀တူသူငယ္ခ်င္းေတြ အတြက္။
အမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသနာ အတြက္။
၀ါးခၽြန္တစ္ေခ်ာင္းကို လွံတစ္ေခ်ာင္းလို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားတယ္။
ဒါဟာ လက္နဲ႔ ျပဳလုပ္ထားျခင္း လံုး၀(လံုး၀)မဟုတ္....
သမိုင္းနဲ႔ ျပဳလုပ္ျခင္း
သစၥာနဲ႔ ျပဳလုပ္ျခင္း
နွလံုးေသြးနဲ႔ ျပဳလုပ္ျခင္းေပါ့ ။
မေတာ္တဆ ထိမိခိုက္မိရင္မ်ား
လြတ္က်သြားမွာ စိုးလို႔
ပုဆိုးစုတ္ကေလးနဲ႔ လက္ကိုင္တဲ့ ေနရာမွာပတ္
ဦးၾကီး ရင္ထဲ မြန္းၾကပ္ေနမွာ ရိပ္မိပါရဲ႕ ။
....................................................
ဒါေပမဲ့ ..
ခ်ိဳးငွက္ျဖဴျဖဴေလးကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ မခ်စ္ရင္
ခ်ိဳးငွက္ျဖဴျဖဴေလးကလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို
ခ်စ္ ......... မွာ........... မ..........ဟုတ္..........ေတာ့.........ဘူး........။
0 comments:
Post a Comment